Λοιπόν μετά από μια μεγάλη διακοπή επιστρέφω και πάλι στο blog μου. Το διάβασμα για τις ενδιάμεσες εξετάσεις και οι εργασίες είχε προτεραιότητα..... Το θέμα αυτής της ανάρτησης είναι.....κομματικό! Ναι ναι κομματικό...όμως δεν έχει καμία σχέση με την πολιτικά και την πειθώ....αλλά θέλω να εκφράσω τον θυμό μου προς ΟΛΕΣ τις φοιτητικές παρατάξεις.....χωρίς εξαίρεση.... Δεν έχω ακριβώς προσωπικά πρόβλημα με κάποια συγκεκριμένα άτομα αλλά έχω πρόβλημα γενικά με την συμπεριφορά και το τρόπο δράσης των φοιτητικών παρατάξεων....Μπορεί να είμαι άδικη ή πολύ σκληρή αλλά αυτό αισθάνομαι αυτή την στιγμή...

Θα ξεκινήσω την περιγραφή της κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο και μάλλον θα είναι παρόμοια με την Ελλάδα και άλλες χώρες....αλλά επειδή δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλες χώρες θα περιγράψω την κατάσταση που επικρατεί εδώ,στην Κύπρο. Δεν θα αναφέρω ονόματα των παρατάξεων και ούτε τα ονόματα των φοιτητών. Γιατί απλά ο λόγος που τα γράφω δεν είναι να προσβάλλω κάποιον που ασχολείται με τις παρατάξεις (προς θεού δικαίωμα του είναι το τι θα κάνει) απλώς εγώ προσωπικά αγανάκτησα από την συμπεριφορά τους.... Σε γενικές γραμμές υπάρχουν τέσσερις φοιτητικές παρατάξεις (δεν ξέρω μπορεί και περισσότερες, τέσσερις ξέρω) ..... από τις οποίες δύο είναι πιο αδύναμες και δύο είναι πιο ισχυρές...

Την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στο πανεπιστήμια αλλά και μερικές εβδομάδες πριν να ξεκινήσουν τα μαθήματα οι φοιτητικές από διάφορες παρατάξεις με έπαιρναν τηλέφωνο για οποιοδήποτε βοήθεια και να χρειαστώ....λέεεεεεεμε τώωωωρα. Για διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νεοεισερχόμενοι φοιτητές. Μετά την πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο πρόσεξα διάφορα τραπεζάκια και φοιτητές με κάτι φυλλάδες τις οποίες έδιναν σε όλους..... Να μην τα πολυλογώ κατάφεραν και με έπεισαν να εγγραφώ σε μία από τις παρατάξεις.....γράφτηκα για χάζι....και μετά κατάλαβα ότι αυτό ίσως να ήταν και το μεγαλύτερο λάθος που έκανα μέχρι τώρα....Από τότε δεν με αφήνουν στην ησυχία.....αλλά και οι άλλες παρατάξεις δεν πάνε πίσω....

Κάθε εβδομάδα στο πανεπιστήμιο κυκλοφορούν οι φυλλάδες των παρατάξεων....γεμάτα τα θρανία....το πάτωμα και οι κάλαθοι άχρηστων με αυτά τα χαρτιά (τουλάχιστον δεν λυπούνται τα δένδρα του κόσμου και τις καθαρίστριες του πανεπιστημίου;)....Σε γενικές γραμμές το πανεπιστήμιο καταντά σκουπιδότοπος.... Δεν έφταναν τα φυλλάδια που δίνουν....οι αφίσες που βάζουν στις πινακίδες ανακοινώσεων....στην συνέχεια έγιναν της μόδας πιο μεγάλες αφίσες εξωτερικού χώρου μεγέθους περίπου 1x2,5 μέτρα.....και ΔΕΝ έφταναν και αυτά αφού εν όψη των φοιτητικών εκλογών έβαλαν πανό μεγέθους περίπου 3x10 μέτρων (μπορεί και μεγαλύτερο από αυτό το μέγεθος)!!!

Ανάφερα της φοιτητικές εκλογές πιο πάνω.... βασικά αυτό έγινε η αίτια για να κάτσω και να τα γράψω όλα αυτά....την ερχόμενη Πέμπτη είναι αυτές οι εκλογές....και....τώρα θυμήθηκαν να μαζέψουν ψήφους!

Και τι δεν γίνεται τώρα σε αυτές τις ημέρες....μας πιάνουν τηλέφωνα....δίνουν με φυλλάδες και μέσω συζήτησης προσπαθούν να μας πείσουν και να πάρουν 1 ψήφο.... Υπάρχουν και μερικοί οι οποίοι άρχισαν τις "δημόσιες σχέσεις" τους από την αρχή της χρονιάς....μας ασκούσαν πίεση....προσπαθούσαν ν γίνουν οι "φίλοι" μας .... οι βοηθοί μας....οι συναγωνιστές και συναγωνίστριες....οι συνάδελφοι....και ότι άλλο να νε φτάνει να κερδίσουν την συμπάθεια μας....δεν θέλω τέτοιους φίλους.....θα προτιμούσα να μείνω μόνη μου παρά να ξέρω ότι ο άλλος "φίλος" μου περιμένει την ψήφο μου..... Υπάρχουν κάποιοι που σε ξέρουν ελάχιστα και κάνουν τους φίλους σου για να σε προσεγγίσουν στην παράταξη τους....υπάρχουν και κάποιοι (πιο συγκεκριμένα ένα άτομο για να μην το γενικεύω) άλλοι οι οποίοι σε γράφουν κανονικά και σε κοροϊδεύουν κιόλας πίσω από την πλάτη σου....και στην προεκλογική περίοδο...σε πλησιάζουν και σου δίνουν τα φυλλάδιο της παράταξης τους...μαζί με ένα DVD (wow πολύ ενδιαφέρον! Περιέχει την διαφήμιση της παράταξης διάρκειας 2 λεπτών....κρίμα....έπρεπε να είναι πιο πολύ ώρα...μα μόνο 2 λεπτά;)…και μαζί με όλο το πακέτο σου λένε χωρίς να ανατρέπονται “ψηφίστε με α!”…ναι ναι σίγουρα.... ότι μας πείτε θα το κάνουμε! Υπάρχουν πάααααααααααρα πολύ υποψήφιοι....δεν ξέρω ποιόν να διαλέξω... κρίμα ότι δεν μπορώ να ψηφίσω όλους από όλες τις παρατάξεις.....για να μην παρεξηγηθούν...αν το κάνω θα είναι άκυρη η ψήφος μου! Αυτά έχει η ζωή...κάποιος θα αδικηθεί....

Άλλο ένα σημείο το οποίο βρίσκω πολύ αστείο...είναι ότι οι δύο πιο ισχυρές παρατάξεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους....εντάξει ας ανταγωνίζονται δεν με ενδιαφέρει...αλλά ο τρόπος με τον οποίο ανταγωνίζονται είναι...πώς να το πω....άκομψος...παιδικός...δεν βρίσκω και την κατάλληλη λέξη.... Βασικά σε εκείνες τις φυλλάδες που ανάφερα πιο πάνω η μία παράταξη γράφει τις υποσχέσεις της....ότι αγωνίζεται για το καλό των φοιτητών...είναι δίπλα από τους φοιτητές...τους στηρίζει και άλλες πολλές μα πάρα πολλές υποσχέσεις.... Η άλλη παράταξη από την άλλη δεν υπόσχεται τίποτα....απλώς το μόνο που κάνει είναι να σχολιάζει τις υποσχέσεις της άλλης παράταξης και να την κοροϊδεύει....φτιάχνουν και το σκίτσο της εβδομάδας (με ειρωνευτικές παραστάσεις της άλλης παράταξης) ...πολύ δημιουργικό....και εμένα μου αρέσει να ζωγραφίζω...αλλά δεν μου αρέσει η θεματολογία τους.... Στην αρχή ήταν διασκεδαστικό να διαβάζω όσα γράφουν αλλά κατάληξε αηδιαστικό! Έλεος! Αντί να αγωνίζονται για το καλό το μόνο που κάνουν είναι να ξευτελίζονται μπροστά στα μάτια μας...Τι κάνουν; Τίποτα! Αφού τόσα προβλήματα παραμένουν ακόμα άλυτα.... Φτάνει! Αυτό το έργω το έχουμε ξαναδεί....δοκιμάστε κάτι πιο πρωτότυπο...να προσελκύσετε το ενδιαφέρον μας!

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς τους ανθρώπους....εγώ τουλάχιστον αν ήμουν στην θέση τους θα δυσκολευόμουν να προσποιηθώ τόσο πολύ.... Είναι καλό να βοηθάς τους άλλους...αλλά να το κάνεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα και να το κάνεις με ολόκληρη την καρδιά σου...σαν να βοηθάς στον ίδιο τον εαυτό σου... να προσφέρεις αυτά που μπορείς αλλά και να επιδιώξεις να προσφέρεις ακόμα και αυτά που δεν μπορείς....η προσπάθεια μετρά!

Πιστεύω ότι είμαστε ακόμα πολύ "μικροί" για να παίζουμε σε αυτά τα μεγάλα πολιτικά παιχνίδια....ας χαρούμε πρώτα την αθώα ζωή μας....τα νεανικά μας χρόνια και μετά να ασχοληθούμε με τα πολιτικά και να δηλητηριάσουμε την ψυχή μας με το δηλητήριο της δόξας με το οποίο προσπαθούμε να απαλλαγούμε από την δίψα για τους ψήφους.